Uittreksel artikel geschreven door Ben Caudron in De Tijd van 12 maart 2014

“De plannen van ING Nederland om bedrijven inzage te geven in het betaalgedrag van zijn klanten zodat die bedrijven de klant kunnen benaderen met ‘advertenties op maat’ past in de heersende ‘nieuwe normaal’. Maar dat moeten we niet zomaar aanvaarden.”

(…)
Nu we ogenschijnlijk niet meer kunnen leven zonder digitale technologie, is een nieuwe grondstof ontstaan: data. Het nieuwe goud. Wie het delft, verdient. Dat hebben de sterke merken van het zogenaamde sociale web al een tijdje begrepen en in hun voordeel aangewend. Of dacht u echt dat Facebook en Google overleven bij gratie van de advertenties die ze slijten? Data sprokkelen, de patronen die erin verborgen zitten laten blootleggen door geavanceerde rekenmachines en de resultaten – gebruikersprofielen – verkopen aan marketeers op zoek naar nog betere ‘consumer insights’, is booming business.
Het voornemen van ING Nederland is in één opzicht wel bijzonder. In de regel hebben banken geen big data nodig voor inkomsten. Die puren ze uit het spel dat met onze centen wordt gespeeld. Dat spel is sinds enige tijd ook vooral een uitwisseling van digitale gegevens geworden, en dat proces creëert zoals gezegd een lucratief bijproduct: gebruikersgegevens. ING Nederland poogt ook uit dat bijproduct munt te slaan.
Mocht ik een econoom zijn, ik mompelde dat dat de logica zelve is. Maar ik ben een socioloog, dus mompel ik wat anders. Zoals dit: met zijn proefproject werkt ING Nederland actief mee aan het proces waarmee praktijken worden genormaliseerd.
(…)